اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خستگی ناشی از سرطان و رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به سرطان

سرطان به عنوان یک عامل استرس زای منفی، تاثیر جدی بر سلامت جسمی و روان مبتلایان دارد. این امر لزوم مداخلات روان شناختی را در این بیماران ضروری می سازد، لذا فریبا طبیب زاده و  همکاران به بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر خستگی ناشی از سرطان و رفتارهای خود مراقبتی بیماران سرطانی پرداختند و نتایج این مطالعه را در سال 1399 در مجله رویش روانشناسی (نشریه علمی تخصصی) چاپ کردند.

نتایج این مطالعه نشان می داد که  درمان مبتنی بر شفقت باعث کاهش خستگی ناشی از سرطان و افزایش رفتارهای خود مراقبتی می شود. پیشنهاد شد جهت بهبود خستگی ناشی از سرطان و رفتارهای خودمراقبتی بیماران در کنار سایر مداخلات از درمان مبتنی بر شفقت استفاده شود.