اثربخشی مداخله‌ی معنوی برکاهش پریشانی مادران کودکان مبتلا به سرطان

تأثیری که ابتلای یک کودک به سرطان بر پریشانی والدین و اعضای خانواده‌‌اش می‌گذارد، کمتر از تأثیری که بر کیفیت زندگی خود او می‌گذارد، نیست. هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر‌بخشی مداخله معنوی در کاهش پریشانی مادران کودکان مبتلا به سرطان است.

بومن و ویجنبرگ عقیده دارند: «والدین کودکان مبتلا به سرطان علاوه بر بیماریهای جسمانی، پریشانی روانشناختی شدیدی را متحمل میشوند، به طوری که این پریشانی در طی زمان افزایش مییابد». این پریشانی به شکل سطح بالایی از خشم و عصبانیت، خواب آلودگی، آزردگی، افسردگی، کناره گیری از جامعه و عدم کنترل بر خود، پدیدار میشود. حمایت به روشهای مختلف مشاوره و روان درمانی جزء لاینفک درمان بیماران مبتلا به سرطان و خانواده های آنها بوده و نباید مورد بی توجهی قرار بگیرد.

فرح لطفی کاشانی و همکاران به مطالعه اثر‌بخشی مداخله معنوی در کاهش پریشانی مادران کودکان مبتلا به سرطان پرداختند و نتایج مطالعه خود را در مجله اخلاق پزشکی- علمی پژوهشی به چاپ رساندند.

نتایج مطالعه آنها نشان می داد که  روان‌درمانی مبتنی بر مداخله معنوی به عنوان مقوله‌ای مهم تلقی می‌گردد و لازم است مورد عنایت بیشتر متخصصان و مسؤلین ذیربط و واحدهای روان‌شناسی مراکز درمانی سرطان قرار گیرد.