تاثیر آموزش مبتنی به امید درمانی بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان

بیماران مبتلا به سرطان بیشتر تحت درمانهای جسمی متعددی همچون جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی قرار میگیرند و کمتر به طور جدی به سلامت روان آنها توجه میشود. بیماران مبتلا بــه سرطان پستان دچار درجــات بالایی از اختلالات روانی هستند که دامنه این اختــلالات از افسردگی، اضطراب، ناسازگاری با بیماری و کاهش اعتماد به نفس، کاهش کیفیت زندگی تــا اختلالالت هیجانی و تـرس از عود بیماری و مرگ متفاوت اســت.

مطالعات نشان دادند، نه تنها در روند درمان این بیماری باید به سلامت جسمی بیماران توجه کرد، بلکه باید به سلامت روان آنان نیز توجه داشت. در همین راستا، مطالعات روانشناختی با رویکردهای مختلفی انجام شده است. برخی مطالعات نشان میدهند غمگینی و ناامیدی بیماران با هدف از زندگی ارتباط دارد. بیماران مبتلا به سرطان در مسیر آزمایشات درمانی امید خود را از دست میدهند و ناامیدی ادامه روند درمان را با مشکل روبه رو میکند. امید، عاملی اساسی در زندگی این بیماران است . با اینکه سرطان، سلامت روان را تحت تأثیر قرار میدهد، اما به نظر میرسد بزرگترین مسئله برای بیمار غمگینی و ناامیدی او است.  درمانهای مبتنی بر امیددرمانی تاکنون توانسته بر امید سلامت و شادکامی بیماران همودیالیزی تأثیر داشته باشد.

مژگان جهانتیغ و همکاران به بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر امید درمانی بر نشخوار فکری زنان مبتلا به سرطان پستان پرداختند و نتایج خود را در سال 1401 در نشریه پرستاری ایران به چاپ رساندند. نشخوار فکری سرطان پستان

یافته ها نشان داد آموزش مبتنی بر امید درمانی, بر نشخوار فکری زنان مبتلا بهسرطان پستان موثر است. این نتایج نشان می دهد زنان مبتلا به سرطان پستان که درگیر مشکلاتی همچون  نشخوار فکری هستند با مداخله مبتنی بر امید درمانی افکار مزاحم آن ها که بیشتر حول وحوش بیماری و ناامیدی است, کاهش می یابد.