خواص تومورزایی و ضد توموری انگل ها: یک مطالعه مروری

در مناطق اندمیک، برخی از عفونت­‌های انگلی ممکن است با القای سرطان و یا القای پاسخ ایمنی علیه سرطان همراه باشند. در برخی موارد انگل­‌ها سبب بیماری در میزبان خود می­‌شوند و در موارد دیگر به تعادل بیولوژیک با آن­‌ها می­‌رسند. تهاجم انگل به میزبان به عواملی نظیر گونه انگل، چرخه زندگی، تولید آنزیم و ایمنی میزبان بستگی دارد. نتایج مطالعات در نقاط مختلف دنیا نشان داده است که برخی از انگل­‌ها نظیر شیستوزوما، اوپیستورکیس، کلونورکیس، استرونژیلوئیدس، لیشمانیا، بلاستوسیستیس و کریپتوسپوریدیوم می‌­توانند در شرایط خاص سبب القای سرطان در میزبان خود شوند ولی برخی دیگر نظیر توکسوکارا، کیست هیداتید، مزوسستوئیدس، تنیا کراسی سپس، فاسیولا و پلاسمودیوم­‌ها پاسخ ایمنی ضد توموری را در میزبان القا می‌­کنند. برخی دیگر نیز همانند تریکوموناس، تریپانوزوما و توکسوپلاسما، هم فعالیت ضد توموری و هم فعالیت تومورزایی از آن­‌ها گزارش شده است. از آن­‌جایی که درک هر چه بهتر و کامل‌­تر از این تعاملات می­‌تواند ما را به سمت آینده‌­ای روشن­ در درمان سرطان هدایت کند، لذا طاهره علمی و  همکاران به بررسی نقش انگل­‌ها در القا و پیشگیری از سرطان­ پرداخته شده است.نتایج این مطالعه در سال 1401 در مجله طب نظامی چاپ شد بین انگلها و سلولهای سرطانی برهمکنشها و تعاملات گسترده و پیچیده ای برقرار است و ارتباط بین عفونت با انگلها وسرطانهای انسانی، مقول های انکارناپذیر است. بدیهی است درک هرچه بهتر و کاملتر از این تعاملات ما را به سمت آیندهای روشن تر و امیدوارکننده تر در زمینه مبارزه با سرطان سوق میدهد. نقش برجسته و قابل توجه انگلها دررسیدن به واکسن سرطان به عنوان یک رویکرد مهم واساسی در این زمینه همواره انکارناپذیر بوده است. به علت تناقض در نتایج مطالعات گذشته که انگل ها را کاملا بیماریزا و مضر میدانستند و مطالعات جدید که از انگلها جهت ساخت واکسن، درمان سرطان و آلرژی مورد استفاده قرار میدهند،باید مطالعات جامعتری در شرایط یکسان انجام شود تا معلوم شود که تکیاخته یا کرمهایی که باعث ایجاد سرطان میشوند، در چه افرادی و در چه شرایطی تولید سلولهای توموری را القا کرده اند و در چه شرایطی برای بدن مفید بوده و از چه محصولاتی از انگلها جهت ساخت دارو یا واکسن میتوان بهره برد.