متاآنالیزی بر تعیین اثرات افسردگی قبل از جراحی بر روی درد حاد و مزمن پس از جراحی سرطان پستان

درد پس از جراحی سرطان پستان تا 60 درصد از زنان تحت درمان سرطان را تحت تأثیر قرار میدهد. با رسیدن بقای 5 ساله به 90 درصد، نیاز به بهبود کیفیت زندگی پس از درمان وجود دارد و درد یکی از عوامل مهم مؤثر بر آن است. درد متوسط تا شدید در پیگیری طولانی مدت، 25 درصد از زنان را پس از جراحی سرطان پستان تحـت تأثیر قرار میدهد و معمـولاً با ناتوانی همـراه است. متأسفانه، این درد اغلب به دلیل ارزیابی ناکافی درمان نمیشود. عوامل روانشناختی از دیرباز به عنـوان محـوری در تجـربه درد شناخته شده اند؛ بنابراین، نقـش آنها در ارزیابی درد مهم است. عوامل روانشناختی، مانند استرس پس از سانحه، اضطراب و افسردگی بر افراد مبتلا به سرطان پستان تأثیرات منفی بسیار زیادی میگذارد. عوامل روانشناختی و درد معمولاً در کنار یکدیگر وجود دارند و از طریق مکانیسم های مختلفی بر یکدیگر تأثیر میگذارند. درد و اختلال خلقی مسیرهای عصبی زیستی و انتقال دهندههای عصبی مشترک دارند که مستقیماً بر یکدیگر تأثیر میگذارند؛ بنابراین، درک ارتباط عوامل روانشناختی با درد و همچنین میزان پیشبینی درد در این جمعیت، برای افزایش ارزیابی و درمان مناسب ضروری است.  لذا با توجه به اینکه در مطالعـات قبلی نقش افسردگی قبل از جراحی با درد مزمن و حاد پس از جراحی به صورت دقیق گـزارش نشده است و سهـم اثر این عامل روانشناختی بر درد (حاد و مزمن) پس از جراحی سرطان پستان نامشخص است، فریبرز روستا و همکاران به تعیین اثرات افسـردگی قبل از جراحی بر روی درد حاد و مزمن پس از جراحی سرطان پستانب پرداختند نتایج این مطالعه در سال 1402در نشریه جراحی ایران چاپ شد.

نتایج نشان می داد که افسردگی قبل از جراحی منجر به افزایش ریسک درد حاد و مزمن پس از جراحی می شود. لذا افسردگی قبل از جراحی به عنوان عاملی که بر درد حاد، تحت حاد و مداوم پس از جراحی سرطان پستان تاثیر می گذارد، باید در برنامه ریزی های درمان زنان با سرطان پستان مدنظر قرار گیرد.