بررسی اثرات ضدسرطانی عصاره‌ی گیاه سرخارگل (Echinacea Purpurea) بر سلول‌های متاستاتیک ریوی در سرطان سینه

گیاه سرخارگل از خانواده گیاهان ستاره آسا می‌باشد. در طب سنتی از عصاره این گیاه برای پیشگیری و درمان بیماری‌هایی از قبیل سرماخوردگی معمولی، عفونت‌های ریوی، اختالالت جلدی و بیماری‌های مزمن ناشی از نقص سیستم ایمنی استفاده می‌شود. مطالعات اخیر نشان داده است که کافئیک اسید موجود در سرخارگل که جزو مواد فنولی این گیاه است، با اعمال اثرات آنتی‌اکسیدانتی، منجر به مهار تکثیر سلول‌های سرطانی سینه می‌شود. لذا مرتضی کرمانی و همکاران به بررسی اثرات عصاره این گیاه بر سلول‌های متاستاتیک ریوی سرطان سینه پرداختند. نتایج این مطالعه در سال 1402 در مجله دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی چاپ شد.

نتایج نشان می داد که عصاره‌ الکلی گیاه سرخارگل دارای اثرات سیتوتوکسیک قوی بر روی سلول‌های متاستاتیک ریوی سرطان پستان است. نکته جالب توجه اینکه، در مقایسه با سلول‌های توموری اولیه، سلول‌های متاستاتیک ریوی به شکل معناداری در برابر این اثرات سایتوتوکسیک (اثرات سایتوتوکسیک= اثرات سمی) حساس‌تر هستند.