تأثیر وابسته به زمان کاهش دوتریوم بر رشد تومور و متاستاز

Natalia V. Yaglova و همکاران مقاله‌ای با عنوان تأثیر وابسته به زمان کاهش دوتریوم بر رشد تومور و متاستاز به بررسی اثرات کاهش دوتریوم بر پیشرفت تومورهای پیوندی در موش‌ها پرداخته است. در این مطالعه، ۶۴ موش نر C57Bl/6 به سه گروه تقسیم شدند:

1. گروهی که از روز تزریق تومور، آب با دوتریوم کاهش‌یافته (۵۰ قسمت در میلیون) مصرف کردند.
2. گروهی که ۳۰ روز قبل از تزریق تومور، مصرف آب با دوتریوم کاهش‌یافته را آغاز کردند.
3. گروه کنترل که آب معمولی (۱۴۶ قسمت در میلیون دوتریوم) مصرف کردند
4. نتایج این مطالعه در سال 2019 در مجله , Russian Open Medical Journal چاپ شد.

نتایج نشان داد که مصرف آب با دوتریوم کاهش‌یافته از روز تزریق تومور، تأثیر قابل‌توجهی بر نرخ بقا و رشد تومور نداشت. با این حال، موش‌هایی که ۳۰ روز قبل از تزریق تومور، مصرف آب با دوتریوم کاهش‌یافته را آغاز کرده بودند، افزایش معناداری در نرخ بقا و مهار رشد تومور نشان دادند. همچنین، تعداد متاستازهای ریوی در این گروه به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت.

این نتایج حاکی از آن است که کاهش دوتریوم می‌تواند با مهار رشد تومور و متاستاز، اثرات ضدتوموری داشته باشد. با این حال، توسعه این اثرات نیازمند کاهش دوتریوم قبل از شروع فرآیند تومور است، که نشان‌دهنده وابستگی زمانی این تأثیرات می‌باشد.