تأثیر روان درمانی مبتنی بر معنا بر رشد پس از سانحه و اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به سرطان: مروری سیستماتیک و متاآنالیز

درمان‌های روانشناختی می‌توانند نقش مهمی در بهبود وضعیت روحی و روانی بیماران مبتلا به سرطان ایفا کنند. در مقاله‌ای با عنوان "Effects of Meaning-Based Psychotherapy on Post-Traumatic Growth and Death Anxiety in Patients with Cancer: A Systematic Review and Meta-Analysis" که در سال 2024 در ژورنال "Supportive Care in Cancer" منتشر شده، محققان به بررسی اثرات درمان‌های مبتنی بر معنابخشی بر رشد پس از ترومای روانی و اضطراب مرگ در بیماران سرطانی پرداخته‌اند.

این مطالعه که توسط Maryam Shaygan و سایر محققان انجام شده است، به‌طور سیستماتیک و متاآنالیز به ارزیابی تأثیر روان‌درمانی‌های مبتنی بر معنابخشی بر بهبود وضعیت روانی بیماران سرطانی پرداخته است. معنابخشی به‌عنوان یک روش درمانی، به افراد کمک می‌کند تا معنی و هدف جدیدی در زندگی خود پیدا کنند، به‌ویژه در مواجهه با بیماری‌های خطرناک و تهدیدکننده حیات.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهند که درمان‌های مبتنی بر معنابخشی می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی اضطراب مرگ بیماران سرطانی را کاهش داده و به آن‌ها کمک کنند تا با ترومای ناشی از بیماری بهتر کنار بیایند. علاوه بر این، این درمان‌ها می‌توانند موجب رشد پس از ترومای روانی (Post-Traumatic Growth) شوند و به بیماران کمک کنند تا در کنار مبارزه با بیماری، احساسات مثبت و رشد شخصی را تجربه کنند.

محققان همچنین بر لزوم گنجاندن درمان‌های مبتنی بر معنابخشی در برنامه‌های درمانی جامع برای بیماران مبتلا به سرطان تأکید دارند. آن‌ها باور دارند که این نوع درمان‌ها می‌توانند علاوه بر بهبود کیفیت زندگی، تأثیرات مثبتی بر روند درمان سرطان و توانمندسازی بیماران در مقابله با چالش‌های روانی ناشی از بیماری داشته باشند.

این مقاله تأکید می‌کند که روان‌درمانی‌های مبتنی بر معنابخشی به‌عنوان یک رویکرد مؤثر در درمان جنبه‌های روانی سرطان می‌تواند به بهبود سلامت روانی بیماران کمک کرده و آن‌ها را در مسیر رشد و بهبود بیشتر هدایت کند.