اثربخشی پارادوکس درمانی بر اضطراب درد و همدلی خود در زنان مبتلا به سرطان پستان
سرطان پستان به عنوان شایع‌ترین سرطان در میان زنان، علاوه بر چالش‌های جسمی، پیامدهای روانی قابل توجهی مانند اضطراب درد و کاهش خودهمدلی به همراه دارد. این عوامل می‌توانند روند درمان را پیچیده‌تر کرده و کیفیت زندگی بیماران را به شدت تحت تأثیر قرار دهند. در مطالعه‌ای با عنوان "اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش فعال بر اضطراب درد و خودهمدلی در زنان مبتلا به سرطان پستان" که در سال ۱۴۰۳ توسط علیرضا جمشیدی در ژورنال روانشناسی بالینی منتشر شده، توانایی این روش درمانی نوین در مدیریت این چالش‌ها بررسی شده است.
یافته‌های کلیدی:
۱. کاهش اضطراب درد:
- کاهش ۳۵ درصدی نمرات اضطراب مرتبط با درد در گروه دریافت‌کننده درمان.
- بهبود توانایی بیماران در تحمل درد مزمن ناشی از درمان.
۲. تقویت خودهمدلی:
- افزایش ۴۰ درصدی نمرات خودمراقبتی و پذیرش شرایط بیماری.
- کاهش احساس گناه و سرزنش خود در ۵۰ درصد شرکت‌کنندگان.
۳. مکانیسم‌های اثرگذاری:
- تمرینات ذهن‌آگاهی: افزایش آگاهی از هیجانات بدون قضاوت.
- پذیرش فعال: جایگزینی مبارزه با درد با پذیرش سازنده.
- ارزش‌محوری: کمک به بیماران برای تمرکز بر اهداف معنادار زندگی.
۴. نتایج بلندمدت:
- تداوم اثرات درمان تا ۶ ماه پس از پایان مداخله.
- کاهش ۲۵ درصدی مصرف مسکن‌ها در گروه مداخله.
مزایای بالقوه:
✅ غیرتهاجمی و بدون عوارض جانبی
✅ کاهش هزینه‌های درمانی نسبت به روش‌های دارویی
✅ قابل اجرا در محیط‌های مختلف (کلینیک، منزل، گروه‌های حمایتی)
چالش‌ها و محدودیت‌ها:
- نیاز به مشارکت فعال و مداوم بیماران
- تفاوت در سواد هیجانی و توانایی پذیرش شرایط
- عدم دسترسی برابر به درمانگران آموزش‌دیده در برخی مناطق
- نیاز به پیگیری بلندمدت برای ارزیابی اثرات پایدار
نتیجه‌گیری:
درمان مبتنی بر پذیرش فعال به عنوان یک روش امن و مؤثر می‌تواند:
- کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان را بهبود بخشد.
- بار روانی ناشی از درد و اضطراب را کاهش دهد.
- به عنوان بخشی از برنامه مراقبت جامع سرطان ادغام شود.
این مطالعه بر اهمیت رویکردهای روانشناختی غیردارویی در کنار درمان‌های پزشکی استاندارد تأکید می‌کند.
نظر شما :